BASKISI YOK

Yalnızlığa Övgüler düzerek başladı hikayesine. Bir yerlerde unutulan Boynu Bükük Bir Resmi aramaya koyuldu. Asi bir kızla tanıştı önce. Geceye Ağıt Yakan Kızların sesine karıştı sesi. Gündüzleri hep aynı yerde oturmak zorunda kalan bir kıza takıldı sonra gözleri, Sabahat On yaşındaydı ve Gözleri Siyahtı. Yağmurun Camlarda Islattığı Yüz onu hiç yalnız bırakmıyordu. Bu yüzün ona verdiği güvenle ilerlerken Beyaz Lekeli Bir Gün yaşadı. Uzun beyaz eteğini giyip Eve Döndü. Onu Sevgili Ölü Çocuk ve bir Kar Masalı bekliyordu. Memnun ve mütevekkil onlara gülümsedi. Sonra, yüzünü rüzgara döndü ve ona karşı yürüdü. Rüzgar eteklerini savururken, o bir Hayal Günlüğü’ne bakıyordu.