İtiraflar 2. Cilt

(Cenevre 1712-Ermemmville, Val-d'Oisc, 1778): Fransız filozof ve yazar. Protestan bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Annesiz büyüdü; on yaşında da babası onu terketti. Çocukluk dönemi ve öğrenim hayatı zorluklarla geçti. Fırtınalı bir hayat yaşadı: Durum değişiklikleri, ani kaçışları, Katolikliği benimseme, çeşitli yerlere yolculuklar... Bir müddet Paris'te kaldıktan (1731) sonra, daha önce kendisin barındırmış olan Madam de Warens'in yanına döndü; yaşamının en güzel ve en sakin beş yılını burada geçirdi. 1738'de Lyon'da M. de Mably'nın evinde eğitmenlik yaptı. 1741'de Paris'e dönüp yeni bir müzik notası sistemi hazırladı; ancak bu sistem Akademi tarafından kabul edilmedi. 1743'te Venedik'e gitti. 1744'te Paris'e döndü. Orada Therese Levanseur adında bir hizmetçi kızla uzun süreli bir ilişkiye başladı. Ondan beş çocuğu oldu. Beşini de kimsesiz çocuklar yurduna verdi. Muses Galantes (1745) operasıyla dikkatleri üzerine çeken Rousseau, dostu Diderot'un teklifi üzerine Anstfelopedi'nin müzik maddelerini kaleme aldı. Discours sur les Sciences et les Arts (Bilimler ve Sanatlar Üzerine Konuşma) adlı eserinden dolayı verilen ödülün kendisine sağladığı ünü ve Is Devin du Village (1752) adlı operasıyla Narcisse (1753) adlı komedisinin sağladığı menfaatleri reddederek kendi anlayışına uygun bir hayat sürmeye karar verdi; yeniden Cenevre vatandaşı ve Calvinci oldu. Discours sur l'Oriqine et les Fondements de l'Inâjalite Parmi les Hommes (İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı ve Temeli Üzerine Konuşma, 1755) adlı eseriyle herkesi şaşırttı. Ansiklopedicilerle anlaşmazlığa düştü. Emile on de l'fiducation (Emile ya da Eğitim Üzerine, 1762) kitabından dolayı suçlanarak mahkum olması Rousseau'yu İsviçre'ye geçmek zorunda bıraktı. Orada Voltaire'in hücumlarına maruz kaldı. Oradan İngiltere'ye geldi. Burada da filozof Hume'la arası açılınca yeniden Fransa'ya döndü (1767). Daha sonra Dioloques-Rousseau Juqe de Jean-Jacques (Konuşmalar: Rousseau, Jean-Jacques'ı Yargılıyor) adlı yapıtını kaleme aldı (1789). Bu iki eserden sonra polemiklerden vazgeçerek kendisin anlatı tarzında ele aldığı Reveries du Promeneur Solitaire (Yalnız Gezenin Hayalleri, 1778) adlı eseri üzerinde çalışmaya koyuldu. Kısa bir süre sonra da hayata gözlerini yumdu.